Mur Berlinski przeszedł do historii jako symbol Zimnej Wojny i podziału Niemiec. Proces powstawania muru zaczął się 13 sierpnia 1961 r. Miał powstrzymać napływ uchodźców ze wschodniej częsci Niemiec do Zachodniej
9 listopada 1989 r. padł najbardziej znienawidzony obiekt w Niemczech. W tym czasie NRD bankrutowała ekonomicznie i politycznie. Granica państwa została otwarta,nastąpiło zjednoczenie Niemiec.
Granica niemiecko-niemiecka
Od 1952 r. Kierownictwo Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD) zamknęło sowiecką strefę okupacyjną na zachodzie. Wewnętrzna granica Niemiec miała strefę ( pas oddzielający dwa Państwa) o szerokości kilku kilometrów i osiągnęła prawie 1400 kilometrów długości- od Bawarii do Morza Bałtyckiego. Przecieła drogi i linie kolejowe oraz kształtowała życie milionów ludzi.
W przypadku ruchu między Republiką Federalną a NRD i Berlinem otwarto tylko sześć przejazdów kolejowych i pięć przejazdów drogowych na autostradach. .W Berlinie i wokół niego 200 ulic zostało zablokowanych. Połączenia telefoniczne w zachodniej części miasta zostały odcięte.
Z bezpośredniego sąsiedztwa wewnętrznej niemieckiej granicy mieszkańcy zostali przymusowo przesiedleni a póżniej budynki wyburzono. Wiadać to w Berlinie do dzisiaj ( ogromne przestrzenie powstałe po upadku muru, na których nadal wznosi się obiekty)
Rozpoczęcie budowy muru
Jeszcze w czerwcu 1961 r. Walter Ulbricht oświadczył publicznie: „Nikt nie zamierza budować muru!” W tym samym czasie szef Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (SED) już myślał o odizolowaniu Berlina Wschodniego od zachodniej części miasta. Jednak zgoda Moskwy pojawiła się dopiero na początku sierpnia.
W nocy z 12 na 13 sierpnia Policja Ludowa, Bojowa i Narodowa Armia Ludowa (NVA) zablokowały wytyczoną granicę berlinsko-berlinską drutem kolczastym.
W kolejnych dniach i miesiącach wybudowano mur o długości 46 km między Berlinem Wschodnim a Zachodnim, a ostatecznie umocniono instalacje graniczne w całym Berlinie Zachodnim na łącznej długości 155 kilometrów.
Wahanie na Zachodzie, okrzyki na Wschodzie
Berlińczycy byli oszołomieni; reakcje międzynarodowe raczej zachowawcze. Mocarstwa zachodnie nie podejmowały stanowczych działań, ich swobodny dostęp do Berlina Zachodniego nie był zagrożony.
Tylko generał Lucius D. Clay, specjalny wysłannik USA do Berlina , przygotował czołgi. Chciał wiedzieć, czy sytuacja ma coś wspólnego z reżimem Ulbrichta, czy, jak poprzednio, z Moskwą. Kiedy po drugiej stronie pojawiły się radzieckie czołgi, sprawa była jasna.
Polityczni przywódcy NRD świętowali budowę muru – w języku propagandy SED „antyfaszystowskiego muru ochronnego” – jako „zwycięstwo obozu socjalistycznego” nad zachodnim imperializmem. Do czasu budowy muru NRD co roku opuszczało setki tysięcy obywateli.
Próby ucieczki i strzały śmierci
Betonowe ściany, rowy, przejścia dla wyszkolonych psów stróżujących, wieże strażnicze i stanowiska strzeleckie sprawiły, że granica państwowa była bardzo trudna do pokonania. Przy próbie dotarcia na Zachód zginęło co najmniej 235 osób. Wielu wciąż próbowało szczęścia, nierzadko w bardzo spektakularny sposób.
9 listopada 1989: Otwarcie muru.
Oczekiwana stabilność polityczna i gospodarcza, którą przywódcy NRD chcieli osiągnąć między innymi poprzez zamknięcie granic, załamała się pod koniec lat osiemdziesiątych.
W Moskwie do władzy doszedł Michaił Gorbaczow ,próbował zmodernizować aparat państwowy i rządowy. Pod hasłami „Glasnost” (Otwartość,Przejrzystość) i „Pierestrojka” (Transformacja) zreformował Związek Radziecki, a tym samym cały Układ Warszawski.
Kierownictwo NRD straciło poparcie Związku Radzieckiego. We wszystkich większych miastach ludzie protestowali. Zaczęły sie ucieczki obywateli NRD ( poprzez Węgry i Czechosłowację ) na zachód Niemiec.
18 października 1989 r. Komitet Centralny SED zawiesił przewodniczącego Rady Stanu Ericha Honeckera. Niemniej jednak otwarcie granicy wieczorem 9 listopada 1989 roku zaskoczyło wszystkich. Mur upadł. Tysiące ludzi przekroczyło ten wieczór granicę i świętowało „Cud Berlina”.
W samym Berlinie pozostało tylko 1,5 km pozostałości murów, resztę rozczłonkowano i sprzedano na całym świecie. Kostka brukowa przebiegająca na ulicach i trotuarach Berlina wyznacza przebieg muru. W pobliżu wieżowca Axel Springer zlokalizowano popiersia trzech ojców zjednoczenia Niemiec-Helmuta Kohla, Georga Busha i Michaiła Gorbaczowa.
Przewodnik po Berlinie zaprasza wszystkich na obchody 30. rocznicy upadku Muru Berlińskiego. Wielkie święto trwa do 9 listopada 2019.r.