Checkpoint Charlie

Mur Berlinski
harveyblackauthor.org

Przy okazji pobytu w Berlinie, przewodnicy po Berlinie zaprezentują państwu wyjątkowe przejście graniczne między byłymi strefami amerykańską i radziecką.
Tutaj, w Checkpoint Charlie, rozpoczął się i zakończył podział świata żelazną kurtyną. Tu 9 listopada 1989 r otwarto granicę która podzieliła nie tylko Niemcy, ale także Europę . Nigdzie indziej podział między Wschodem a Zachodem nie był bardziej widoczny niż na Checkpoint Charlie.
Już w 1961 r. powstał obiekt, który w pózniejszym czasie stał się znanym na świecie muzeum.
„Muzeum w imponujący sposób dokumentuje budowę muru i niesprawiedliwość reżimu NRD. Ten obiekt to więcej niż muzeum; Jako instytucja znana daleko poza granicami Niemiec, żywo analizuje przeszłość i teraźniejszość, lekceważenie praw człowieka i obywatela, wzywa swoich gości do obrony wolnej demokracji wszędzie i przez cały czas.” te słowa wypowiedział Helmut Kohl, kanclerz federalny w latach 1982-1998. Muzeum powstało zaraz po wybudowaniu muru (13 sierpnia 1961 r.) I zostało otwarte 19 października 1962 r. „Aby być jak najbliżej niesprawiedliwości” Za pośrednictwem muzeum wyrażano protest przeciwko łamaniu praw człowieka . Muzeum na przestrzeni dekad rozrastało się.
Pierwsza wystawa odbyła się w mieszkaniu składającym sie z dwóch pokoi.

Spora ilośc zwiedzających zachęciła organizatorów do poszukiwania nowych pomieszczeń: 14 czerwca 1963 roku „Dom przy Checkpoint Charlie” został otwarty i stał się „wyspą” wolności w ostatnim budynku bezpośrednio przed granicą. Tutaj pogranicznicy z RFN mogli przez małe okienko obserwować wszystkie ruchy na przejściu granicznym. Uchodźcy ze wschodniej strony byli tu zawsze mile widziani i wspierani. Tutaj wymyślano plany ucieczki i zwalczano niesprawiedliwość w NRD.

Pierwsze koszary kontrolne aliantów w Checkpoint Charlie, zbudowane 22 września 1961 roku, były początkowo obsługiwane tylko przez armię amerykańską. Na środku Friedrichstrasse, naprzeciwko domu numer 207, ustawiono samochód, którym sterowano ruchem gości. Od 1962 r. pełniła tam służbę także żandarmeria brytyjska i francuska.
Członkowie sił zbrojnych przy wjeździe do Berlina Wschodniego musieli nosić mundury. Wszyscy członkowie amerykańskich rodzin, którzy chcieli odwiedzić Berlin Wschodni, musieli jedynie okazać ważne amerykańskie paszporty w celu identyfikacji osoby.
W przeciwieństwie do monstrualnego muru i budynków na przejściu granicznym Berlina Wschodniego przy Friedrichstrasse / Zimmerstrasse, alianci zachodni mieli do dyspozycji tylko małe baraki kontrolne.

Wraz z upadkiem muru i zjednoczeniem punkt kontrolny stał się atrakcją turystyczną,na którą prowadzą przewodnicy po Berlinie.

Brama Brandenburska

Brama Brandenburska w Berlinie jest pomnikiem jedności. Miała wiele symboli: pokój, zwycięstwo, była symbolem wolności i podziału. Stała się tłem nazistowskich parad.

Dzisiaj Brama Brandenburska jest pomnikiem jedności.

Upadek muru berlińskiego nastąpił 9 listopada 1989 roku. W tym czasie Brama Brandenburska stała się najważniejszym symbolem stolicy Niemiec. Przyćmiła równie popularną wieżą telewizyjną na Alexanderplatz.

Obiekt został ukończony w 1738 r. – składał się z dwóch piaskowych kolumn z pilastrami i barokowymi dekoracjami, dwóch bram dla pieszych i przejścia głównego. Zlokalizowano cztery stróżówki, jedna dla straży, strzelca, straży pożarnej i kasjera.

Wkrótce jednak Brama Brandenburska nie była już wystarczająco reprezentatywna dla pruskiej rezydencji. Już w 1769 r. Konferencja w Akademii der Künste zażądała, aby nowa brama miejska zamknęła plac o nazwie Quarré (obecnie Pariser Platz) na zachodzie. Król Friedrich Wilhelm II (1786–1797) podjął ten temat i powierzył architektowi Carlowi Gotthardowi Langhansowi zadanie stworzenia reprezentacyjnej nowej bramy, miała stanowić zwieńczenie słynnej Alei pod Lipami (Unter den Linden). W 1788 r. rozpoczęto prace nad wyburzeniem bramy, która miała zaledwie 50 lat, trzy lata później ukończono wczesną klasycystyczną budowę. Przy projektowaniu bramy brandenburskiej w Berlinie Gotthard Langhans został zainspirowany dwoma obiektami budowlanymi: Akropol w Atenach, Partenon i Propyleje. Stworzył idealną bramę z pięcioma prześwitami, o łącznej szerokości 65,5 metra, wysokości 26 metrów i głębokości 11 metrów. Do końca monarchii w Niemczech w 1918 r. centralne, szerokie przejście było zarezerwowane dla koronowanych głów i ich najbliższych krewnych; złamanie tej zasady było wyjątkowo niemile widziane.

Latem 1791 roku oficjalnie otwarto bramę, od tego czasu przeznaczoną dla pieszych, jeźdźców i powozów. Król nie był obecny na uroczystościach. W następnym roku brama otrzymała swoją nazwę od napisu wykonanego z brązowych liter: Brama Pokoju. Dzisiejsza brama po raz pierwszy stała się publicznie dostępna 6 sierpnia 1791 roku. Wówczas nie była jeszcze ukończona- genialna brązowa rzeźba bogini pokoju Johanna Gottfrieda Schadowa na powozie ciągniętym przez cztery konie zwieńczyła budynek dopiero w 1793 r. W tym czasie Brama Brandenburska nadal funkcjonowała jako brama miejska. Jednak już nie jako część systemu fortyfikacji obronnych; barokowa forteca została zburzona pół wieku wcześniej. Odtąd brama i Kwadryga (Quadriga ) stały się i pozostały głównymi symbolami Prus i Niemiec od końca XIX wieku. I ciekawostka: Napoleon w 1806 r. nakazał arcydzieło przewieźć do Paryża. Po inwazji wojsk pruskich w Paryżu w 1814 r. kwadryga została odzyskana i natychmiast sprowadzona”do domu” i uroczyście odsłonięta 9 sierpnia tego samego roku. Berlińczycy nazywali ją wtedy „powozem powrotnym”. Znany architekt pruski Karl Friedrich Schinkel uczynił boginię zwycięstwa Wiktorię boginią pokoju. Przez sto lat Brama Brandenburska była bramą zwycięstwa, przez którą wojska Prus symbolicznie wróciły po wojnach 1864, 1866 i 1871 roku. Zmiany tej tradycji nastąpiły w 1918 r. Chociaż wojska niemieckie ponownie weszły przez bramę ​​10 grudnia 1818 roku, nikt tak naprawdę nie uwierzył słowom ówczesnego szefa rządu Friedricha Eberta „Wasze ofiary i czyny są bezprecedensowe” W czasie bitwy o Berlin na przełomie kwietnia i maja 1945 r. miasto zostało poważnie uszkodzone, najbardziej dzielnica Mitte; Także brama brandenburska. 17 czerwca 1953 r. robotnicy z Berlina Wschodniego zażądali wolnych wyborów i zakończenia dyktatury SED oraz zniesienia zwierzchnictwa Związku Radzieckiego. Robotnicy przeszli pod bramę brandenburską. Powstanie to zostało brutalnie stłumione.

O powstaniu w Berlinie napiszemy w osobnym wpisie.

Mur Berliński

Mur Berlinski

Mur Berliński

Podczas podziału Niemiec Mur Berliński był systemem fortyfikacji granicznych Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD), który istniał przez ponad 28 lat. Budowa Muru Berlińskiego to był proces, który trwał od 13 sierpnia 1961 r. Mur istniał do 9 listopada 1989 r. Miał za zadanie hermetycznie uszczelniać granicę berlinsko-berlinską.Miał zapobiegać ucieczce obywateli NRD (w bloku wschodniego) do Berlina Zachodniego. Koszt wybudowania muru to 400 mln Marek DDR. Mur berliński powstał po podziale miasta Berlina na cztery strefy-amerykanską, brytyjską, francuska i radziecką. Był symbolem Zimnej Wojny- konfliktu między mocarstwami zachodnimi, zdominowanymi przez Stany Zjednoczone, a tak zwanym Blokiem Wschodnim pod przewodnictwem Związku Radzieckiego. Został ustanowiony na podstawie decyzji kierownictwa politycznego Związku Radzieckiego na początku sierpnia 1961 r. Wewnętrzna granica Niemiec o długości 1378 km między NRD a Republiką Federalną Niemiec powstała i została „ufortyfikowana” ponad dziewięć lat wcześniej w celu powstrzymania napływu „uchodźców” Od 1960 r. straży granicznej NRD rozkazano strzelać w przypadkach „nielegalnego przekroczenia granicy” Formalnie „prawo strzelania” zostało ustanowione dopiero w 1982 r. Według obecnego stanu badań (2009) od 136 do 245 osób zginęło w próbach pokonania 167,8 km „granicy” strzeżonych obiektów wokół Berlina Zachodniego. Dokładna liczba ofiar podczas prób przekroczenia granicy na murze berlińskim jest nieznana. Mur berliński został obalony wieczorem 9 listopada 1989 r. Upadek Muru Berlińskiego zapoczątkował transforację ustrojową w Europie Wschodniej. Nastąpiło zjednoczenie Berlina, Niemiec, Europy. Oczywiście tak samo jak z powstaniem, burzenie muru było długotrwałym procesem. Do dzisiaj są widoczne fragmenty Muru Berlińskiego na trasie zwiedzania Berlina z przewodnikiem. Upadek muru był mozliwy ( m inn) dzięki rosnącej presji ludności NRD, domagającej się większej wolności.A także dzięki osłabieniu ZSRR i wprowadzaniu Pierestrojki. Upadek muru berlińskiego zapoczątkował drogę, która w ciągu roku doprowadziła do upadku dyktatury partii SED, rozwiązania NRD i jednocześnie jedności Niemiec. Pozostałości murów po rozbiórce w centrum Berlina. Znane są tylko cztery odcinki muru granicznego, które zachowały się w pierwotnym miejscu. Wszystkie można znaleźć w dzielnicy Mitte. Ściana przy Niederkirchnerstrasse-Topografia Terroru (przewodnik po Berlinie oprowadza po wystawie) Mur zlokalizowany jest naprzeciwko Federalnego Ministerstwa Finansów. „East Side Gallery” Najdłużej zachowana część muru granicznego stoi przy Bernauer Strasse. Część tego muru została zintegrowana z postawionym tam pomnikiem, a zatem przywrócona do pierwotnego wyglądu. Usunięto graffiti. Następny dobrze zachowany fragment muru granicznego, który jest także zabytkowym budynkiem, ma tylko 15 metrów długości i można go znaleźć na Liesenstrasse. W styczniu 2018 r. zgłoszono czwarty 80-metrowy odcinek Muru Berlińskiego do instytutu, który zarządza zabytkami i właściwego urzędu okręgowego. Zaostrzony fragment muru znajduje się w zalesionym obszarze na północ od stacji kolejki miejskiej Schönholz.Fragment muru znajduje się w Reinickendorf, a więc w dzielnicy Berlina Zachodniego. Skąd Mur Berliński w centrum Reinickendorf? Jest to region Pankow, który został dodany do dzielnicy Reinickendorf w trakcie „prostowania” granicy w 1988 roku. Część pochodzi z wczesnej fazy budowy muru. Przypuszczalnie dwie zewnętrzne ściany domów zostały zintegrowane z budową muru. Znacznie więcej i często dłuższe odcinki zachowały się we wschodniej części miasta, która zamykała pas graniczny. Przeważnie zlokalizowane są z dala od ulic i placów, dlatego nie przeszkadzały w projektach rozwoju miasta po zjednoczeniu. Sukcesywnie i te pozostałości muru są usuwane.




foto: Gunter Bratke Budowa Muru Berlińskiego

Instalacja Visions in Motion przed Bramą Branderburską

www.berlin.de

WIZJE W RUCHU
autor: Patrick Shearn /Poetic Kinetics

W 30. rocznicę upadku Muru Berlińskiego podczas zwiedzania Berlina z przewodnikiem zobaczymy „30 000 wiadomości” Kiedy? w dniach 4-10 listopada 2019 r.

Aby uczcić 30. rocznicę pokojowej rewolucji i upadku muru, Cultural Projects Berlin zaprosił Patricka Shearna i jego zespół Poetic Kinetics do wyświetlenia „Wizji w ruchu”, najnowszego dzieła artysty z serii „Skynet” . W ramach tygodniowego festiwalu w Berlinie, 20 000 m2. instalacji kinetycznej obejmie Brame Branderburską i ul. 17 Czerwca 1953 r.
Patrick Shearn przedstawił dzieło sztuk i na oficjalne uroczystości symbolizujące zjednoczenie narodu niemieckiego. Podczas pokojowej rewolucji setki tysięcy ludzi podniosły głos i przyczyniły się do upadku muru. Instalacja Shearna ma przypominać o tym fakcie.