Przy okazji pobytu w Berlinie, przewodnicy po Berlinie zaprezentują państwu wyjątkowe przejście graniczne między byłymi strefami amerykańską i radziecką.
Tutaj, w Checkpoint Charlie, rozpoczął się i zakończył podział świata żelazną kurtyną. Tu 9 listopada 1989 r otwarto granicę która podzieliła nie tylko Niemcy, ale także Europę . Nigdzie indziej podział między Wschodem a Zachodem nie był bardziej widoczny niż na Checkpoint Charlie.
Już w 1961 r. powstał obiekt, który w pózniejszym czasie stał się znanym na świecie muzeum.
„Muzeum w imponujący sposób dokumentuje budowę muru i niesprawiedliwość reżimu NRD. Ten obiekt to więcej niż muzeum; Jako instytucja znana daleko poza granicami Niemiec, żywo analizuje przeszłość i teraźniejszość, lekceważenie praw człowieka i obywatela, wzywa swoich gości do obrony wolnej demokracji wszędzie i przez cały czas.” te słowa wypowiedział Helmut Kohl, kanclerz federalny w latach 1982-1998. Muzeum powstało zaraz po wybudowaniu muru (13 sierpnia 1961 r.) I zostało otwarte 19 października 1962 r. „Aby być jak najbliżej niesprawiedliwości” Za pośrednictwem muzeum wyrażano protest przeciwko łamaniu praw człowieka . Muzeum na przestrzeni dekad rozrastało się.
Pierwsza wystawa odbyła się w mieszkaniu składającym sie z dwóch pokoi.
Spora ilośc zwiedzających zachęciła organizatorów do poszukiwania nowych pomieszczeń: 14 czerwca 1963 roku „Dom przy Checkpoint Charlie” został otwarty i stał się „wyspą” wolności w ostatnim budynku bezpośrednio przed granicą. Tutaj pogranicznicy z RFN mogli przez małe okienko obserwować wszystkie ruchy na przejściu granicznym. Uchodźcy ze wschodniej strony byli tu zawsze mile widziani i wspierani. Tutaj wymyślano plany ucieczki i zwalczano niesprawiedliwość w NRD.
Pierwsze koszary kontrolne aliantów w Checkpoint Charlie, zbudowane 22 września 1961 roku, były początkowo obsługiwane tylko przez armię amerykańską. Na środku Friedrichstrasse, naprzeciwko domu numer 207, ustawiono samochód, którym sterowano ruchem gości. Od 1962 r. pełniła tam służbę także żandarmeria brytyjska i francuska.
Członkowie sił zbrojnych przy wjeździe do Berlina Wschodniego musieli nosić mundury. Wszyscy członkowie amerykańskich rodzin, którzy chcieli odwiedzić Berlin Wschodni, musieli jedynie okazać ważne amerykańskie paszporty w celu identyfikacji osoby.
W przeciwieństwie do monstrualnego muru i budynków na przejściu granicznym Berlina Wschodniego przy Friedrichstrasse / Zimmerstrasse, alianci zachodni mieli do dyspozycji tylko małe baraki kontrolne.
Wraz z upadkiem muru i zjednoczeniem punkt kontrolny stał się atrakcją turystyczną,na którą prowadzą przewodnicy po Berlinie.
