Wyspa Muzeów w Berlinie, państwowe muzea.

Historia muzeów państwowych w Berlinie.
Państwowe Muzea w Berlinie należą wraz z Biblioteką Państwową, Tajnym Archiwum Państwowym, Instytutem Iberoamerykańskim i Państwowym Instytutem Badań Muzycznych oraz Muzeum Instrumentów Muzycznych do Pruskiej Fundacji Dziedzictwa Kulturowego. Fundacja została założona w 1957 r. w celu zachowania i uzupełnienia dóbr kultury byłego państwa Pruskiego. Oprócz rządu federalnego wszystkie 16 krajów związkowych jest odpowiedzialnych za Fundację Pruskiego Dziedzictwa Kulturowego.
Wraz z instytucjami, które rozwijały się przez pokolenia, muzea państwowe w Berlinie służą do przechowywania oraz badań sztuki i skarbów kultury z całej historii ludzkości. Ich zbiory obejmują dziedziny sztuki europejskiej i pozaeuropejskiej, archeologii i etnologii niemal wszystkich kultur.
Początki muzeów państwowych w Berlinie sięgają wieku XVI – czasów elektora Joachima II z Brandenburgii. Po tym, jak oryginalny Kunstkammer został prawie całkowicie zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej, powzięto decyzje o odbudowie przez kolejnych elektorów i królów. Król Fryderyk Wilhelm III Pruski opowiadał się za oderwaniem zasobów Kunstkammer od dóbr dworskich oraz utworzeniem publicznego muzeum sztuki na początku XIX wieku. Po wojnach wyzwoleńczych i zwycięstwie nad Napoleonem w 1815 r. Pruscy reformatorzy chcieli przekształcić pruskie państwo wojskowe w państwo kulturowe. W 1822 roku Karl Friedrich Schinkel otrzymał zlecenie budowy pierwszego Muzeum Królewskiego, dzisiejszego Starego Muzeum, w Lustgarten naprzeciwko królewskiej rezydencji, czyli naprzeciwko Pałacu Berlińskiego. Historia Wyspy Muzeów rozpoczęła się wraz z jej otwarciem w 1830 r. Ostatnie muzeum wybudowane na wyspie to muzeum pergamońskie.